Water...

Nu de interne verhuizing heeft plaatsgevonden en de laatste karweitjes wel een dag kunnen wachten gaan we er vandaag eventjes tussen uit. We hadden het de kinderen beloofd om nog dit jaar naar het watermuseum te gaan. En aangezien dit jaar nog maar enkele dagen telt moest het er deze vakantie toch echt van komen. En nu maar hopen dat het niet te druk is. Buiten is het 3 graden en komt er wat uit de lucht miezeren; regen kun je eigenlijk niet noemen.
Maar de reis ernaartoe verloopt voorspoedig. Zelfs zonder Tom komen we in één keer op de plaats van bestemming. Het parkeerterrein voorspelt niet veel goeds. Het is namelijk vol! Goed, toch maar naar binnen. En daar valt het allemaal best mee. Echt druk kun je het niet noemen. Kijk, daar hangt het bordje van de museumbende. Die hebben dit dus goedgekeurd. Met maar liefst 4 sterren! Eenmaal beneden zijn we alle kinderen kwijt. Er is enorm veel te beleven en alles wijst zich vanzelf.












Ja, waar gaat water het snelst doorheen?

Veen..
Klei..
Zand..

Sarah en Inge weten het antwoord inmiddels.


Zelfs in het museum kwam ik er niet onder uit: op de weegschaal staan.












Nou, dat was niet zo best. Deze gaf ook nog eens een keer kilo's teveel aan. En, hoeveel liter water draag ik met me mee?
Veel hè?



Gelukkig hebben de anderen er ook allemaal op gestaan. Ja, zelfs met een paar tegelijk natuurlijk. Expirimenteren hoort er gewoon bij!

Ja, en wat krijg je als je een beetje zeepsop bij water doet? Nou?
Dan krijg je zeepbellen. Die kun je daar ook maken. En wat voor een bellen. Hele grote waar je zelf in past.











Inge heeft het aardig ver geschopt.
Maar er zat volgens ons niet genoeg zeepsop in omdat de bel steeds vrij snel knapte. Maar het was een erg leuke ervaring.

De echte topper was het waterspel. Het klinkt behoorlijk nat, maar er kwam geen spatje water aan te pas. Eventueel geconsumeert water niet meegerekend. Eigenlijk was het een verbouwd 'pacman' van vroeger. Door een doolhof lopen met een waterdruppel en geen verkeerde beestjes tegenkomen. En dat zo snel mogelijk. Ik heb er ook een paar keer bijgestaan, maar heb geen enkele keer de mogelijkheid gekregen om de kuppel te hanteren. Ach ja, je doet het voor de kinderen...

Oh ja, de zolder had ook nog een verrassing. Een hele batterij computers waar ook de nodige spelletjes op te doen waren en waar ook andere informatie te vinden was. Hoe we het voor elkaar hebben gekregen weet ik niet, maar we hebben ze weer van de zolder af kunnen krijgen.

En omdat we toch 'in de buurt' waren hebben we nog even geIKEA'd. Met eten erbij, zodat we dat kunnen overslaan als we thuis komen. Gelukkig was het daar wel druk! Alhoewel, de jongste drie konden direct door naar kinderland, want er was nog plek. Dat maken we niet vaak mee.
Al met al een heerlijke dag uit.




'Het spel'.

Kerst

Oké, het heeft even geduurt, maar de decembermaand is er één waarin veel gebeurd. Sinterklaas, verjaardag, kerst en andere drukte die om veel aandacht vragen. Maar, ook bij ons heeft 'de' boom z'n plek gekregen. En met de nodige eetbare en niet eetbare zaken die een hangplek kregen aan een van de takken. Beter een geforceerde hangplek dan een natuurlijke hangplek met veel overlast. Gelukkig weten de kinderen vooral de eetbare zaken uit de boom te vissen, zodat de boom ook deze kerst hopelijk weer overleefd.

onze brave ..engeltjes...

De interne verhuizing is nu bijna achter de rug.De kinderen hebben nu allemaal een eigen plekje.Lucas en Lisa hebben de zolderkamers voor hun rekening en Sarah en Inge zijn een verdieping lager gekomen. Er moesten ook een paar muren van kleur veranderen. Al met al een hele happening.

Lisa op TV!!!

En dan ben je ineens op TV.
Nog wel bij RTL4.
De hele klas van Lisa was naar het dorp gegaan om 'onze' André Rouvoet te ontmoeten en toe te juichen.
Als je op ongeveer 7 minuten in het filmpje start begint het stukje over de CU. En ja hoor, ook Lisa komt duidelijk in beeld.

Oom Wieger heeft hier foto's van genomen, zodat Lisa vastgelegd is voor een langere periode dan een dag. Want dat nieuws duurt inderdaad niet langer.

Ook hier nog even in beeld met de leukste jongens van de klas....

nog ééntje dan...

Van Lucie kreeg ik een tip van iets héérlijks !
Alleen de aanblik al deed ons watertanden.
Vanmiddag heb ik dus Sinterklaasbrokken gemaakt.

Wat je nodig hebt is ca. 800 gr. chocolade, melk, puur, wat je lekker vindt. Dit smelt je au bain marie.Daar doorheen doe je ca. 200 gr. kruidnoten en een kommetje vol , in stukjes geknipte spekjes. Het kommetje zelf hoeft er niet in. De massa komt er zo uit te zien.

Sarah en Inge ontfermden zich over de pan...

Het eindresultaat mag er zijn. Héérlijk zijn ze.

Je wil zeker niet meer hè ?

Nou, nog ééntje dan.

hawkeye

Nou, Lucas is ook druk bezig geweest met zijn vliegtuig. Een echt radar vliegtuig, de E-2C hawkeye. Tijdens onze korte vakantie zijn we (samen met papa natuurlijk) begonnen met het in elkaar zetten van de eerste onderdelen. Nou, het is maar goed dat onze vingers niet zo dik zijn, want anders kom je er echt niet uit! Maar, Lucas heeft eigenlijk zelf het hele vliegtuig in elkaar gezet. Het resultaat mag er dan ook zijn.

Dit is het eerste resultaat. Later komt de belettering er nog op.

Zo, het vliegtuig is al bijna klaar om op te stijgen, maar zonder kentekens mag het natuurlijk niet.Hopelijk komt dat er binnenkort nog op...

Lekker weg in ....

Zo, dat was een heerlijke korte vakantie in zeeland.
We zijn met z'n allen in Koudekerke geweest. In een paar dagen hebben we heel Walcheren gezien en de verschillende stranden die het rijk is.
Wat kun je toch genieten van de branding in je oren en op je netvlies.
Het zand onder je schoenen en de wind door je haren.

En wat later loop je door een plaatsje met de prachtigste gebouwen.
Zeeland, het was verrukkelijk. In iedere geval tot ziens!




























En de kinderen vonden het geweldig.
Zullen we nog een keer naar het strand....
Nee!! Niet weer!
Een maal op het strand: zullen we maar weer gaan?
Nee!! Nu al weer?

We zullen het vast nog eens doen.

en dan sta je oog in oog met een koe...

Tijdens een mooi stukje autorijden door de betuwe komen we langs verschillende mooie plaatsjes. Zo rijden we langs het oranjestadje Buren, met een prachtige stadsmuur die mooi gekleurd wordt door de warme nazomerzon. Maar, na dit stadje doemt onze bestemming op in de verte: Asch.
Ik had er nog nooit van gehoord. En ik was niet de enige. De meeste collega's hadden ook nog niet eerder van dit plaatsje gehoord en waren er al evenmin geweest.
En zoals gebruikelijk moet één keer de eerste zijn. We stallen onze auto naast die van een collega en steken behoedzaam de weg over. En dat is wel nodig, want ze rijden hier niet bepaald zachtjes.
Het doel van deze middag en avond is om samen met onze partners te ontspannen tijdens een spelletje golf. Nee, niet galv(zoals je het uitspreekt met de bekende aardappel in de keel) maar boerengolf.
Na een lekkere kop koffie met cake werden we ingedeeld in 7 groepen. Elke groep kreeg een golfclub en een bal mee het weiland in. Daar spraken de regels voor zich, zodat spoedig de een na de ander de bal beroerde met de boerengolfclub. En dat dat nog best moeilijk was bleek wel uit de vele hilarische opmerkingen van de verschillende collega's op het spel van de ander.


Het 'weiland' was bezaaid met bosjes brandnetels. Het was dus wel oppassen geblazen. De boer werd er van verdacht deze bosjes speciaal aangelegd te hebben om zo de handicap van de verschillende deelnemers te vergroten. Uiteindelijk was de laatste hindernis de moeilijkste. Vooral omdat er een bepaalde groep was die enkele niet nader te omschrijven zaken achter hadden gelaten. Hilarisch was het wel.

En dan sta je oog in oog met een koe. En ook een koe heeft zo af en toe een goed gesprek nodig. En met wie kun je dan beter een onder onsje hebben dan met Lijan.

Na dit onderonsje werden de kelen weer gesmeerd met kostbaar vocht. Dit ter voorbereiding op het diner wat ter afsluiting van de avond werd genuttigt. Het was een gezellig samenzijn waar het nuttige en het aangename hand in hand gingen.

Ter afsluiting werden de prijzen uitgerijkt en werd er genoten van een verrukkelijk dessert.

Een geslaagde dag, waarop we weer met genoegen op terug kunnen zien.

lampegietersavond

Tsjonge, wat was het maandagavond gezellig in de straten van Veenendaal. Kinderen verkleed als prinsessen, lieveheersbeestjes, spidermannen en zorro's liepen in een optocht door het dorp. Een jaarlijks terugkerend feest wat veel bekijks trekt en waar vooral veel kinderen aan meedoen. Zo ook Lisa, Lucas, Sarah en Inge. In de optocht lopen met een lampion, want dat hoort bij het jaarlijks terugkerend feest.

En een feest is het, want er mag naderhand ook, zij het gecontroleerd, vuur gemaakt worden. Er mag zelfs licht vuurwerk afgestoken worden. Speciaal voor deze gelegenheid is Lucas 's middags nog even naar de winkel gegaan om wat vuurwerk in te slaan. Trekbommetjes en super sterren. En als we dan weer naar binnen gaan wanneer het helemaal donker is drinken we nog een glas chocoademelk met een kaneelkoekje erbij. Dit hoort bij de lange traditie van lampegietersavond, maar die wij dit jaar toch maar overgeslagen hebben.

Dit jaar was overigens een speciaal jaar, want we hadden een primeur: ook Thijs Jagersma liep mee in de optocht. Ja, als je bij ons blijft eten moet je ook meelopen. Wat, loop je voor de eerste keer mee? Maar, je woont al 18 jaar in Veenendaal! Nee, z'n ouders vonden niet dat dit een nuttige aanvulling op z'n opvoeding was. Nou ja zeg......

Maar goed, hij heeft de vuurdoop gehad; er stonden zelfs bekenden langs de weg. En hij vond het nog leuk ook!

Thijs, bedankt. Het was gezellig!

tandjes...

Nou, nou, dat was een gezellige verjaardag bij Subhash. We hebben met z'n allen genoten van de heerlijke cakejes en chocolaatjes. De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt, zowel buiten als binnen. Nou Lucie, nog bedankt voor alle lekkers!
Oeps, Sarah, dat ging even niet goed. Wat heb jij nou gedaan? Ben je met de step gevallen? Dat ziet er niet zo mooi uit. Een hoek eraf van de ene en een poortje in de andere.



Maandagmorgen naar de tandarts. Eerst veel gebrul, maar daarna doet Sarah het goed. Gelukkig maakte de tandarts er weer wat moois van ! Wel heeft Sarah 's middags van alle gedoe een paar uurtjes op de bank liggen slapen.

Courgette

Ja, je ziet het al.
Deze week eten we courgettetaart, courgettesoep, courgettekoek, courgette met macaroni, gevulde courgette... heb je nog meer ideeen ?
Deze joekel weegt 3,5 kilo. We kwamen 'm tegen bij de zuivelboerderij.
Lucas handelde goed met handje klap. Hij had 'm voor 1 euro.
Die jongen nemen we vaker mee.

Slofjes van, slofjes van.....

De afgelopen tijd is er nog al wat aan sokken gebreid in huize bos.
Het resultaat mag er dan ook zijn.

Nu is het nog geen winter, maar je kunt er ook heerlijk op glijden. En op school er de show mee stelen.

En Inge is vanavond ook bezig geweest om haar eigen sloffen te maken. Ze zien er prachtig uit, naar de nieuwste mode gemaakt en in hippe kleuren. Alleen, de levensduur is wat beperkt......

Je moet er maar opkomen.

Maar goed, jong geleerd is misschien oud gedaan?

Holterberg

Tijdens de wandeling op de Holterberg kwam ik een schitterende paddestoel tegen. Wat ziet deze er van de onderkant mooi uit!

Ook van de diorama's heb ik verschillende foto's gemaakt, waarvan er eentje in panorama.

Zo kun je de hele diorama zien.