Zoek de verschillen

Afgelopen dinsdag was de grote dag voor Lisa: de bril kon opgehaald worden.

Het is een ware metamorfose. Wat een verschil en wat een stuk.....wijzer.

Ze is er zelf heel erg blij mee. En ik moet zeggen: het staat haar.

Als je jarig bent...

Een week of 3 geleden. Na nog 22 nachtjes en dan nog 21 nachtjes en dan nog ..... 2 nachtjes, dan ben ik jarig. Nog 2 nachtjes en dan ben ik morgen morgen jarig. Ik moest even nadenken, maar toen begreep ik wat ze bedoelden. Het is nog 2 nachtjes slapen voor hun verjaardag en morgen ben ik morgen jarig. Als je zes bent gaan je gedachten heel diep.

Vandaag was het dus zover. De verjaardag van Sarah en Inge. Wat een feest was het weer. En als je jarig bent krijg je taart. Een prima werkje voor mama om zich daarop uit te leven.

En dat heeft ze gedaan. Het resultaat mag er dan ook wezen.

Over smaak valt niet te twisten, maar wat mij betreft is deze voor herhaling vatbaar. (Was getekend, papa ;-) )

En ook de andere taart was om te smullen.

Zin in een hapje?

Hopelijk is er snel weer iemand jarig.

De dennen van dominee Houtzagers

Deze bloem stond samen met heel veel broertjes en zusjes in het park bij de kerk.

Zaterdagmorgen... ik schuif de gordijnen opzij en ontwaar een helderblauwe lucht... dat is lang geleden. Hier gaan we vandaag van genieten.

We nemen een wandelroute uit het boekje met bijzondere bomen in het hart van Nederland.
Maar er zijn ook een paar plichten die vervuld moeten worden. Eerst met Lisa naar de opticien, want het zicht begint toch minder te worden. En dat werd door de beste opticienne bevestigd. Binnen afzienbare tijd zal ook Lisa gebrild door het leven gaan.
Na een prachtige rit over de veluwe belanden we in het centum van Kootwijk. En zoals bij de meeste dorpen gebruikelijk staat ook hier de kerk in het centrum. Als je al van een centrum kunt spreken, want dit dorp bestaat voornamelijk uit enkele straten.

Vanuit het centrum vertrekken we in noordelijke richting om de dennen van dominee Houtzagers te ontdekken en de Kootwijker duinen te zien. We steken een wildrooster over en komen langs veel omgewaaide bomen die de windkracht van een week geleden niet aan konden. En er lagen erg veel takken langs en op de paden.

En die moeten natuurlijk een eind meegesjouwd worden.

Al snel komen we over de schapendrift. Dit was het pad waar vroeger de schapen dagelijks vanuit de schaapskooi naar het Kootwijkse veld liepen en weer terug.

Door de jaren heen is dit pad uitgesleten en zodoende ligt dit wat lager dan de omgeving. Voor de kinderen kwam er eindelijk een picknickbankje waar we onze meegenomen waar konden nuttigen.

Een prachtig heideveld zover het oog reikte. Alleen reikte het oor een stuk verder, want het constante gezoem van de snelweg op de achtergrond was duidelijk te horen. Dus snel weer verder.

Wat een prachtige plaatjes kun je maken als de zon door de bomen heen schijnt en alles een andere dimensie geeft.

Waar je ook stilstaat, steeds heb je een prachtig uitzicht. Uiteindelijk krijgen de kinderen waar ze naar uitkeken: de Kootwijkerduinen.

Na een laatste snack lopen we weer terug naar het centrum. Daar zien we nog enkele verloren schaapjes bij de kerk staan.

Schaapjes die een zware last hebben te dragen. Gelukkig hoeven ze die last maar kort te dragen, want vader wil de reis terug naar huis gaan maken.

Wat hebben we genoten van deze dag!