Wandeling

Daar hadden de kinderen dus absoluut geen zin in. Alweer naar het bos, waar je niets kunt doen. Bedoeld wordt het welbekende vierkante kastje waar je naar staren moet. Maar pa en ma willen wel naar het bos, dus stappen we in de auto, maken een ritje naar de Grebbeberg waar de auto een plekje op de parkeerplaats krijgt en gaan dan verder door het bos met de benenwagen. Het eerste deel voerde langs de achterkant van de dierentuin waar we enkele dieren gespot hebben.

Dat is dan toch maar weer mooi meegenomen. Zo zie je de dieren ook eens vanaf de andere kant... Bij de Rijn aangekomen konden we genieten van het prachtige uitzicht en werden er een paar prachtige foto's gemaakt. Wat een geweldige omgeving en wat een heerlijke wandeling hebben we gemaakt op de grebbeberg.

Zelfs de kinderen hadden van de wandeling genoten. De volgende keer gaan we gewoon weer.

Wel of geen zin.....

welk spoor volg je...

Wat doe je als je een zaterdag alleen met de kinderen door moet brengen? Dan zoek je een plek waar je zelf wat leuks kan bekijken en doen en waar ook de kinderen zich kunnen vermaken. De avond ervoor aan ze gevraagd waar ze naar toe zouden willen. Met enig behendig sturen kwamen we uit op het spoorwegmuseum. Het is gelukt om ons de hele dag daar te vermaken tussen oude en nieuwe treinen, verhalen en theater, een heuse achtbaan en een reis door de tijd. We hebben er het een en ander van opgestoken en gaan er misschien, wanneer ik nog eens een dag alleen met de kinderen alleen ben, nog een keer naar toe.

De entree doet werkelijk denken aan een oud station. Ik herinner het me nog van vroeger toen ik regelmatig met de trein reisde.

Zo zie je heel erg oud en gloed nieuw vlak bij elkaar in dit museum.

Tja, en wat de conducteurs vroeger deden om de kaatjes te kunnen knippen doen Lisa en Lucas nog eens dunnetjes over. Of zijn ze aan het zwart rijden??

Blijkbaar vonden ze vroeger ook al veel zwerfafval langs het spoor. Van Gend en Loos had er een dagtaak aan met een overigens fraaie open vrachtwagen.

Zo te zien had Sarah er wel gevoel voor. Helaas voor haar zat de stekker er niet in.....

Een bekend plaatje die je ook op de folder tegenkomt.

Grappig om te zien dat ze zelfs fietsen voor het spoor hebben gemaakt. En nu maar hopen dat er geen sneltrein aankomt.

zeeland

Afgelopen maandag hebben we de familie Sollie verbleid met een bezoek.

Kijk dat toch lekker genieten van de zon...

Niet te ver jongens.....

Het record paalzitten werd net niet gebroken....

En we hadden er schitterend weer bij; de zomer was er niks bij.

Hopelijk komen er nog een paar van zulke dagen!

logé

Voor een paar weken hebben we een logé in huis. Het is een logé die goed luistert en aan commando's gehoor geeft. Na een aantal dagen is ook Sarah eindelijk gewend aan de nieuwe logé. Helaas voor haar is ze nu een paar dagen logeren bij opa en oma op de camping. Kan ze opnieuw wennen als ze weer terug is....

tuinoogst

Gespot in de tuin van Lucie.

En dit was nog over van de oogst...

pionieren

Even een paar kiekje van stillevens bij ons in huis....

...en in de tuin...

En dit kuikentje kwamen we tegen in de efteling.

fata morgana

Het was vandaag geen fata morgana en toch ook weer wel.

Als je dit eerste plaatje bekijkt denk je misschien aan een luchtspiegeling. Maar het was werkelijkheid. Samen met Lisa een dagje efteling. Voor papa weer eens lekker alle atracties langs en voor Lisa een heerlijk dagje uit. Voor alle zekerheid hebben we de meeste atracties nog eens gedaan, om zeker te weten dat het echt geen fata morgana was.

En zeg je efteling, dan mag een bezoek aan het sprookjesbos natuurlijk niet ontbreken. De aloude fakir is nog steeds niet uitgefloten en krijgt de tulpen, zei het iets verroest, weldegelijk nog omhoog. Ook het afval wat we normaalgesproken in de afvalmanden gooien sparen we op voor de nog altijd onverzadigbare maag van holle bolle gijs. En langnek? Hij steekt zijn nek nog steeds uit. Maar waarvoor weet ik niet, want de hem omringende bomen ontnemen hem al enige tijd het zicht.

Het was wel weer een heerlijk dagje uit.

Lisa, bedankt!

Een 'simpele' geranium kan ook mooi zijn...

Het leven is goed...

...in het brabantse land waar we een weekendje hebben gelogeerd. Het was even vroeg beginnen vrijdag, maar dan kun je ook op tijd weg van je werk. Via school neem ik Lucas mee naar huis waar we al een aantal tassen gevuld aantreffen. Na de laatste puntjes op de i te hebben gezet kunnen we vertrekken. De file die we tegenkomen duurt niet lang, zodat we niet veel later dan gepland aankomen in ons verblijf voor enkele nachten. Eerst doen we toch de nodige boodschappen en vullen daarna onze magen in de plaatselijke snackbar, die zeer goed eten wist te bereiden. We hebben gesmuld dat het een lieve lust was. Weer terug gingen we nog even naar het zwembad. Discozwemmen. Dat was even genieten. Als ouders waanden we ons terug in onze jeugd, want de disonummers uit de jaren '80 kwamen in grote getale voorbij.

De volgende dag werd opnieuw een zwemdag.

De kinderen waren niet uit het bad te krijgen. Als ouders moet je dan gedwongen lezen. Heel vervelend. Maar ook een verzetje met de kinderen was goed te doen. Gelukkig had ik de langste adem...

En na zo'n dagje zwemmen is het heerlijk om op de bank met z'n drieën een duckje te lezen.

Zondag komen we Ronald tegen in de kerk. Hij gaat met ons mee naar het huisje en we maken met elkaar een wandeling. En ook hier zwemmen alle eendjes in het water.

Wat is het geweldig weer vandaag. Als Ronald weer weg is spelen de kinderen ergens op het park en relaxen wij samen bij het huisje.

Na het eten pakken we onze spullen weer in en nemen we de toeristische route naar huis.

Zo'n weekend is voor herhaling vatbaar.

oorlog...

De soldaten staan al in de loopgraaf op wacht.

Kijk, ook Lucas staat paraat.....

Ondanks de regen zijn we vandaag toch naar ‘hoeve de beek’ gegaan. Bij aankomst blijkt dat we niet de enigen zijn die dit bedacht hadden. Het grasveld naast de hoeve staat bezaaid met gekleurd blik in allerlei vormen. Bij deze boerderij vlakbij Scherpenzeel was vandaag het een en ander te doen wat te maken had met de 2e wereldoorlog. Allerlei attributen uit die tijd, een film over de omgeving en uitleg over de grebbe linie. Er liep een heel regiment soldaten rond die gekleed gingen in legergroen. Als klap op de letterlijke vuurpeil was er nog een loopgraaf oorlog in scene gezet die gelukkig door ‘ons’ werd gewonnen. De letterlijke klap kwam van een kanon uit die tijd die met bulderend lawaai afging. Een spectaculaire middag en bijzonder om mee te maken. Over twee weken kunnen we het nog eens meemaken, want er was ook een televisieploeg aanwezig die het geheel op CD heeft vastgelegd. We wachten in spanning af wat ze er van gaan maken. Het is te zien op 29 mei om 17:35 uur op Regio TV Utrecht.

Waarom heten deze eigenlijk oorlogssigaretten?

De mannen in de loopgraaf.

Kijk uit! We worden aangevallen...

Wacht maar, we sturen een kanon.

Zo, dat zal ze leren!

Eind goed, al goed. De vlag kan neergehaald worden.